An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. In schola desinis. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Itaque contra est, ac dicitis; Duo Reges: constructio interrete. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Torquatus, is qui consul cum Cn.

Bork

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?
Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Ut bacillum aliud est inflexum et incurvatum de industria,
aliud ita natum, sic ferarum natura non est illa quidem
depravata mala disciplina, sed natura sua.

Non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae
pueros non didicisse turpe est, ea putant usque ad
senectutem esse discenda.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Quo tandem modo? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Collatio igitur ista te nihil iuvat. Disserendi artem nullam habuit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.

Bork Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Quibusnam praeteritis? Proclivi currit oratio.

Efficiens dici potest.: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Bork: Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Bork: Quonam modo?
Quibusnam praeteritis?: Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.